برخی ویژگیها موجب تقویت جایگاه و ترفیع درجهی کتابی روایی به عنوان منبع استجماع قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان میشود که به اختصار به این ویژگیها میپردازیم:
**********
۱. قدمت کتاب: هر چه کتابی از قدمت بیشتری برخوردار باشد به معنی نزدیکتر بودن به عصر حضور است. بر طبق این ویژگی، منابع به سه گروه تقسیم میشوند:
الف) عصر حضور؛
ب) از عصر حضور تا قرن پنجم؛
ج) از قرن پنجم تا قرن دهم.
************
۲. شهرت کتاب: هر چه کتابی از شهرت بیشتری برخوردار باشد، نشانگر مقبولیت آن در نزد جمهور علماست. بر طبق این ویژگی، منابع منهاج فردوسیان به پنج گروه تقسیم میشوند:
الف) شهرت در میان معاصرین مؤلف یا اندکی پس از او؛
ب) در دورههای بعدی؛
ج) فراوانی آدرسدهی به کتاب؛
د) فراوانی شروح، تعلیقهها و نقدهای کتاب؛
هـ ) شهرت و جایگاه علمی شارحین و ناقدین.
**********
۳. صحت انتساب کتاب به مؤلف: هر چه انتساب کتابی به مؤلف آن روشنتر باشد، ارزش کتاب را بالاتر میبرد و برعکس، هر چه در انتساب کتابی به مؤلفش اختلاف بیشتری باشد، از ارزش آن میکاهد.
************
۴. طریق صحیح به کتاب: این که نسخهی موجود کتابی از طریق افراد شناخته شده و ثقه به مؤلف برسد، بر ارزش و جایگاه آن میافزاید.
*************
۵. جایگاه علمی مؤلف: هر چه مؤلف کتاب، از جایگاه برتری از لحاظ علمی برخوردار باشد، بر ارزش کتاب افزوده میشود. جایگاه علمی مؤلف از بررسی این ملاکها به دست میآید: استادان، شاگردان، آثار مکتوب، شهرت علمی و حوزهی حدیثی.
************
۶. تخصص مؤلف: هر چه کتاب، در ارتباط بیشتری با رشتهی تخصصی مؤلف باشد، یعنی رشتهای که مؤلف در آن شهرت دارد، ارزش و اعتبار بیشتری خواهد داشت.
************
۷. میزان اهتمام مؤلف به کتاب: روشن است که تمام کتابهای یک مؤلف به یک اندازه از اعتبار و رفعت درجه برخوردار نیستند. از عواملی که این تفاوت را موجب میشود به موارد زیر میتوان اشاره کرد:
الف) تألیف کتاب در سنین پختگی مؤلف؛
ب) مستند بودن مطالب؛
ج) دقت مؤلف در نقل مطالب معتبر و حذف مطالب نامعتبر؛
د) بر عهده گرفتن صحت مطالب ـ ولو اجمالاً ـ توسط مؤلف.
**********
۸. قوّت متن و نسخه: قوی بودن متن و نسخه، یکی دیگر از ملاکهای ارزشگذاری متون حدیثی برای استفاده در منابع استجماع منهاج فردوسیان است. این ملاک با توجه به این عوامل استحصال میگردد:
الف) شهرت و جایگاه علمی ناسخان؛
ب) شهرت و تواتر نسخه؛
ج) کم بودن اختلاف متن با متون مشابه؛
د) فراوانی مؤیّدات متنی از سایر منابع (یعنی حدیث شاذ و نادر نباشد)
هـ) کم بودن تصحیفات و تحریفات.
نظرات شما عزیزان:
:: برچسبها: حاج فردوسي, منهاج فردوسيان, قرآن, عرفان, اسلام ناب, تشيع خالص, سير و سلوک, سير الي الله, معرفت, معرفة الله, قاضي, علامه طباطبايي, علامه طهراني, منهاجي, نقد منهاج فردوسيان, اشکالات منهاج فردوسيان, اشکال حاج فردوسي, ظهور, امام زمان, امام عصر, بهجت, آيت الله بهجت, سيد هاشم حداد, پناهيان, محمد شجاعي, مرکز نشر, آيت الله, تصوف, صوفي, رسم الخط, قرآن, القرآن العظيم, القرآن العزيز, القرآن المجيد, رسم الخط حاج فردوسي, رسم الاملاء,